..Άγιος Βασίλειος, Αρδαμέρι. Μια ζεστή, ουσιαστική & ενδιαφέρουσα συζήτηση είχαμε προχθές στα Λαγκαδίκια όπου βρεθήκαμε με φίλους από την ευρύτερη περιοχή της Δ.Ε. Κορώνειας.
Το κυριότερο πρόβλημα που απασχολεί σήμερα τους κατοίκους είναι το ζήτημα της δημόσιας ασφάλειας & υγιεινής.
Η ανεξέλεγκτη λειτουργία του κέντρου φιλοξενίας προσφύγων της περιοχής, το οποίο είναι από τα μεγαλύτερα της χώρας, επιτείνει αυτήν την ανασφάλεια, το φόβο & την αγωνία τους.
Αιματηρές συμπλοκές μεταξύ ομάδων προσφύγων & μεταναστών, ζημιές σε καλλιέργειες & γεωργοκτηνοτροφικές εγκαταστάσεις, κλοπές, ναρκωτικά & φασαρίες αποτελούν καθημερινό φαινόμενο.
“Όταν δεν νοιώθεις ασφαλής όμως, δεν είσαι ελεύθερος…”
Αυτό που προτείνουν οι κάτοικοι είναι ο περιορισμός του αριθμού των φιλοξενουμένων μέσω της διασποράς σε άλλες περιοχές & κυρίως ο έλεγχος εισερχομένων-εξερχομένων για τον αποκλεισμό παρανόμων ομάδων μεταναστών, οι οποίες δημιουργούν τα προβλήματα.
Συνειρμικά η συζήτηση μετατοπίσθηκε στο δημογραφικό ζήτημα, στη φυγή των νέων, στην ερήμωση της υπαίθρου.
Έτσι μου δόθηκε η ευκαιρία να αναλύσω τα σημεία του προγράμμματος της Ν.Δ. όσο και τα προσωπικά μου πιστεύω για την αναβίωση, την ανάταξη & τη δυναμική της υπαίθρου.
Μιλήσαμε για την ανάγκη αναδιάρθρωσης καλλιεργειών, μείωσης του κόστους παραγωγής, για τον έλεγχο των εισαγωγών, τις αποζημιώσεις, τα σχέδια βελτίωσης υφιστάμενων & τη δημιουργία νέων δυναμικών αγροτικών εκμεταλλεύσεων, που θα προσελκύσουν νέους ανθρώπους να επιστρέψουν στον τόπο τους.
Πιστεύω στις δυνατότητες της ελληνικής γεωργίας & κτηνοτροφίας.
Πιστεύω στις οργανωμένες ομάδες παραγωγών, στην έννοια του αγρότη επιχειρηματία, στην έμφαση στην ποιότητα, την τυποποίηση, τη συσκευασία, στο brand name “ελληνικό προϊόν”…